Τι θα είναι ίδιο στον κόσμο μας μετά τον Covid-19;

Βραχυπρόθεσμα μάλλον ελάχιστα πράγματα. Η επαφή μεταξύ των ανθρώπων καθώς και η οικονομία είναι ίσως οι δύο πτυχές της ζωής μας που θα επηρεαστούν περισσότερο από την πρωτόγνωρη κατάσταση που βιώνουμε. Και ενώ για την οικονομία έχουν ήδη γραφτεί χιλιάδες γνώμες, μελέτες και προτάσεις που αφορούν την επιστροφή στην κανονικότητα, για τις ανθρώπινες σχέσεις τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.

Βλέπετε, για την οικονομία υπάρχουν «εγχειρίδια» από παρόμοιες κρίσεις που παρέλυσαν την οικονομική δραστηριότητα όπως πχ πόλεμοι, πετρελαϊκές και χρηματοοικονομικές κρίσεις. Αλλά κανείς δεν έχει καταγράψει με λεπτομέρειες και επιστημονικά δεδομένα πως ανακάμπτουν οι ανθρώπινες σχέσεις μετά από κρίσεις υγειονομικού τύπου. Κάτι που είναι λογικό, αν αναλογιστούμε πως η τελευταία τέτοια περιπέτεια της ανθρωπότητας, η Γρίπη του 1918, συνέβη σε μία εποχή κατά την οποία η ανάλυση των σχέσεων - και ειδικότερα αυτών μεταξύ των δύο φύλων - ήταν περισσότερο taboo παρά αντικείμενο ανάλυσης για μια κοινωνία. Πάντως, με βάση αυτά που έχουμε δει και διαπιστώσει ως τώρα να συμβαίνουν στον καιρό του κορονοϊού, μπορούμε να μιλήσουμε για συγκεκριμένους τομείς στους οποίους οι ζωές μας θα είναι διαφορετικές όταν επανέλθει αυτό που μας αρέσει να ονομάζουμε «κανονικότητα».

Ξεκινάμε από τα προφανή. Άνθρωποι που ήταν μαζί πριν την έξαρση της πανδημίας μπόρεσαν κατά τη διάρκεια της καραντίνας και του κοινωνικού αποκλεισμού να δουν μια διαφορετική, ίσως λιγότερο γνωστή, μεριά του συντρόφου τους. Είναι γνωστό άλλωστε πως οι κρίσεις μπορούν να βγάλουν από μέσα μας τον καλύτερο και τον χειρότερο εαυτό. Το στοίχημα για ανθρώπους που βίωσαν κάτι τέτοιο είναι να μπορέσουν να δουν την πανδημία σαν ένα διάλειμμα από τις ζωές μας και όχι σαν προέκταση της κανονικότητας. Αν είναι εύκολο; Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός τόσο στις αντιδράσεις του όσο και στο χρόνο που χρειάζεται για να επεξεργαστεί τις αντιδράσεις των άλλων. Το σίγουρο είναι πως αν βρεθήκατε και εσείς σε αυτήν την κατηγορία, τότε ίσως θα πρέπει να δώσετε στους εαυτούς σας χρόνο για να προσαρμοστείτε στα νέα δεδομένα.

Για όσους βίωσαν την καραντίνα και την κοινωνική απόσταση μόνοι τους, χωρίς να βρίσκονται σε κάποια σχέση, οι πρώτες εβδομάδες ή και μήνες μετά τη χαλάρωση των μέτρων είναι κρίσιμες. Σύμφωνα με αρκετούς ψυχολόγους, έχει παρατηρηθεί κατά το παρελθόν πως άνθρωποι που βιώνουν καταστάσεις κρίσεων μόνοι, τείνουν να παρασυρθούν πιο εύκολα και να αναζητήσουν με μεγάλη βιασύνη (και ενδεχομένως προχειρότητα) την παρέα των άλλων. Αυτό στο οποίο συγκλίνουν οι μελετητές του χώρου είναι πως η μερική ή ολική αποστασιοποίηση που βιώσαμε αυτόν τον καιρό και η σταδιακή επάνοδος στην κανονικότητα έχουν δώσει αναπόφευκτα περισσότερο χρόνο στον κόσμο για να επενδύσει στη γνωριμία και στην κατανόηση του άλλου. Όσο και αν φαίνεται περίεργο στους καιρούς που ζούμε, οι άνθρωποι μιλούν περισσότερο στις νέες τους γνωριμίες τον καιρό του Covid-19 από όσο το έπρατταν σε κανονικές συνθήκες. Ίσως είναι η βαρεμάρα, η θλίψη της απομόνωσης ή απλά η περιέργεια. Τα στατιστικά πάντως από τις εφαρμογές μηνυμάτων και γνωριμιών φανερώνουν κατακόρυφη άνοδο στον αριθμό των μηνυμάτων, στη διάρκεια σύνδεσης κάθε χρήστη αλλά και στη διάρκεια των video ή φωνητικών κλήσεων. Αποτέλεσμα; Η καλύτερη γνωριμία με τον άλλον και η εις βάθος κατανόηση του χαρακτήρα τους πριν καν γίνει το πρώτο face-to-face ραντεβού. Σας θυμίζει κάτι; Μα φυσικά μας γυρνάει πίσω στις ρίζες μας, στα χρόνια που το ευκαιριακό σεξ δεν ήταν η καθημερινότητα του κόσμου όπως γίνεται στις μέρες μας. Στους καιρούς δηλαδή που έπρεπε να περάσεις άπειρες ώρες γνωριμίας και κουβέντας με κάποιον πριν καν τα πράγματα γίνουν ρομαντικά. Δεν ξέρουμε φυσικά αν αυτό θα γίνει η νέα μας κανονικότητα. Ή αν με την πρώτη ευκαιρία θα γυρίσουμε σαν είδος στο γρήγορο και ευκαιριακό σεξ, με τη μορφή που γνωρίσαμε την τελευταία δεκαετία δηλαδή αυτή των sex apps και των one-night stands. Σίγουρα όμως αρκετοί από εμάς το βρίσκουμε ενδιαφέρον πως κάπου μέσα μας ξέρουμε ακόμα να επικοινωνούμε και να περιμένουμε για να πάρουμε αυτό που θέλουμε.